Daar sta je dan, middenin Florence, met een linnen tasje dat net doorgescheurd is. Al je spullen liggen op straat, je rugzak ligt nog in Genua en je moet opschieten voor je afspraak. Wat doe je dan? Normaliter voordat ik iets koop, kijk ik eerst bij mijn favoriete duurzame shops, vervolgens denk ik 600 keer na of ik het wel echt nodig heb, of het wel bij al mn kleding past, of ik het oneindig ga gebruiken etcetera etcetera. Maar voor al deze overwegingen had de duurzame blogger vandaag simpelweg geen tijd. Dus ben ik de dichtstbijzijnde winkel in gerend om een tasje te kopen (wat natuurlijk de Zara bleek te zijn, want die zit op elke straathoek). Het vervelende is dat het me vaker bij haast overkomt dat ik mijn principes overboord moet gooien. Er zit niet op elke straathoek een duurzame winkel. Daarnaast heb ik vooral bij non-kleding producten wat extra tijd nodig om me eerst in te lezen wat dat product nu duurzaam maakt, maar ook waar ze dit verkopen. Soms mis ik die tijd dat ik een winkel in kon stappen en een nieuw make-upje uit kon zoeken, alleen omdat deze er leuk uit zag. En als die er niet leuk uitzag, het in de volgende winkel gewoon nog een keer te proberen. Begrijp me niet verkeerd, ik ben super blij met mijn keuze duurzamer te consumeren, maar het maakt het leven niet altijd makkelijker. Ook omdat ik me nu vaak schuldig voel als het me in mijn haast niet lukt voor die sustainable optie te kiezen. Ik kan niet wachten op een tijd waarin er op elke hoek een duurzame winkel zit en je moet zoeken naar de Zara’s.