Vorige week was een belangrijke week voor Nederlandse Fashion, want de Dutch Sustainable Fashion Week was weer in het land. Social media ontplofte niet zoals een andere fashion week, maar toch is het één van mijn favoriete zeven dagen. Elk jaar pik ik een aantal lezingen mee om nu eindelijk eens te leren hoe ik mijn kledingkast duurzamer kan maken. En elk jaar luidt weer hetzelfde antwoord:
koop minimalistische items die meerdere jaren meegaan, in plaats van trendy stukken die volgend jaar weer uit de mode zijn. Maar tussen weten en doen zit een heel diepe kloof. Het is niet dat ik niet om verduurzaming geef. Ik eet vrijwel geen vlees meer sinds ik me bewust werd van de effecten van de vleesproductie op de natuur. Ik scheid braaf mijn afval en gebruik sinds kort zelfs natuurlijk wasmiddel. Toch blijft het “eerlijk” maken van mijn kledingkast een constante struggle. Iets waar ik dit weekend weer pijnlijk aan werd herinnerd toen een vriendin vol ontzetting riep dat ze wel 100 items in haar kast had hangen en dat ze dit echt te veel vond. Vanaf nu kocht zij niets meer. Ik knikte heftig mee en maakte passende oeh en ah geluidjes, maar zelfs haar hield ik niet voor de gek. Want dat er meer dan 100 stuks in mijn kledingkamer (ja kamer, want ik heb zo veel spullen dat het niet in één kast past, maar een hele kamer nodig is om mijn garderobe te herbergen) zijn uitgestald is niet moeilijk te deduceren. Zelfs een kind dat net heeft leren tellen kan met één blik op mijn collectie tot deze slotsom komen. In my defense, ik ben dan ook wel een lichte hoarder. Ik heb al tien jaar voeten in maat 38, en heb de gympjes die ik droeg naar mijn eerste dag college nog ergens rondslingeren. Daarentegen moet ik ook toegeven dat er elk jaar weer een hoop spullen bij komen. En helaas worden ze met de jaren ook steeds minder minimalistisch. Wellicht over een paar jaar, als ik een gedistingeerde vrouw ben, lukt het me om mijn bonte verzameling aan prints, volants, plissé en jacquard in te wisselen voor effen stoffen en strakke pasvormen. Voor nu blijf ik nog even genieten van pofmouwen, off the shoulder blouses en pailletten.Maar…! In mijn zoektocht naar een of andere manier om toch mijn steentje te kunnen bijdragen, stuitte ik op een platform genaamd Sociii.
In eerste instantie dacht ik dat het blog was over Fair Fashion & Consorten. Onmiddellijk verslond ik de blogs en stond ik met mijn boodschappentas in mijn handen, toen ik las dat er ook zoiets als duurzame make-up bestaat. Ik was echter helemaal in de wolken toen ik er achter kwam dat ze ook een webshop hebben. Ze verkopen de producten niet zelf, maar tonen een aanbod van verschillende fair merken, een soort van duurzame Fashionchick. Mijn geluk kon bijna niet op toen ik een paar wilde printjes en excentrieke stofjes voorbij zag komen. Ik kan weer met een gerust hart slapen vanavond, wetende dat ik niet naar een afkickkliniek voor stopverslaafden hoef om de wereld te redden. En ik zal zacht dromen van deze beauty van Matt&Nat.
